Hastalık seyrinin değerlendirilmesi için; önce hastaların ayrıntılı muayenesi ve ayırıcı tanıları göz önünde tutularak tanı kesinleştirilmelidir. Bundan sonra yapılan tedaviye hastanın vereceği cevapları değerlendirmek amacıyla birtakım izleme kriterleri kullanılır. 

Fibromiyaljide hastalık şiddetinin takibinde bazı değerlendirme ve izleme ölçütleri kullanılmaktadır. AIMS, FIQ, QOL, Toronto Aleksitimi ölçeği (TAÖ), Spielberger sürekli kaygı envanteri (SKE) Hamilton ve Beck Depresyon ölçeği bunlara örnektir. 
Fibromiyalji ortaya çıktıktan sonra bu hastalığın muhtemel seyri şunlardan biri olabilir. 

a) FM tekrarlayan alevlenmeler ve düzelmeler şeklinde devam edebilir. Hasta kah çok iyidir, kah çok kötüdür.
b) Tedaviyle, belirtiler tamamen kaybolmaz, ancak belirtilerin şiddeti oldukça azalır ve ağrıların yeniden başlama aralıkları giderek uzar.
c) Belirtiler giderek artar ve hastanın tahammül sınırlarını zorlamaya başlar.  
d) Belirtiler neredeyse tama yakın kaybolur. Nadiren hasta kendini kötü hisseder ve bu sırada başlayan belirtiler çok uzun süreli olmaz. 

O halde; burada ilk üç madde kapsamında bulunan hastalar için asıl hedefimiz hastalıklarını tam olarak ortadan kaldıramazsak bile FM ile birlikte yaşamasını öğretmek olmalıdır.